No przecież byłam już w Sandomierzu, pamiętam mokrą od deszczu brukowaną ulicę, którą wspinaliśmy się w poszukiwaniu domu noclegowego, pamiętam wiewiórkę w parku i grób Zofki z Sandomierza. Czy to warto wysyłać dziecko na wycieczkę, z której tyle mu w pamięci zostaje? Miałam 7, może 8 lat...
Przy ulicy z "kocich łbów" będę się upierać, wiewiórkę mogłam widzieć w Łańcucie a co do Zofki, na pewno była z Sandomierza, na pewno kazano nam ją oglądać, co by śniły mi się później długie "truposzkowe" paznokcie, ni to złote, ni to siwe włosy, nie wspominając o dość makabrycznej "twarzy", ale czy w sandomierskich podziemiach grobowiec oglądaliśmy, czy w krakowskich, czy jeszcze gdzieś indziej, i czy to była Zofka, czy zupełnie kto inny, może panna Morsztynówna, doprawdy nie wiem.
Ale w Sandomierzu byłam na pewno!
Muszę przyznać, że te pomieszane w pamięci obrazy nijak się do tego, co teraz zobaczyłam, nie mają, miasto odkryłam na nowo i chociaż wolę, jednak!, Kazimierz nad Wisłą, Sandomierz absolutnie godzien jest odwiedzenia!
Co bym o Sandomierzu powiedzieć mogła słów nie nadużywając? Sielanka. Ładna, zielona okolica, kolorowe, zabytkowe centrum, spokój,by nie powiedzieć nuda, idealne miejsce na krótki odpoczynek. Nie musi człowiek biegać, by czegoś z listy "zobaczyć koniecznie!" nie przegapić, bo lista ta długa nie jest a jak człowiek nie biega, to ma okazję rytmowi miejsca się poddać, co sobie osobiście bardzo cenię.
Na Sandomierskim rynku miejsca wystarczy dla wszystkich, wokół mnóstwo nęcących restauracyjek, tuż przy Ratuszu olbrzymie drzewo cień daje w skwarny dzień, można sobie na ławce usiąść i gołębie karmić na przykład, albo zmianę warty obejrzeć, można też nie robić zupełnie nic.
Co robi wrażenie w Sandomierzu?
Podziemna Trasa Turystyczna.
Właściwie nie powinna, przecież nie znoszę wszelkich lochów, jaskiń i tym podobnych atrakcji, ale system połączonych kupieckich piwnic ciągnący się na około 500-metrowym odcinku pod 8 kamienicami starego miasta zobaczyć warto.
Średniowieczny Sandomierz to bogate miasto i ważny ośrodek handlowy, zamożni mieszczanie w poszukiwaniu miejsca na swe dobra przez trzy stulecia drążyli podziemne spichrze, by później, gdy "potop szwedzki" miasto nad Wisłą zrujnował, większość z nich, niepotrzebnych już, zasypać.
 |
| polskaniezwykla.pl |
Stopniowe schodzenie na głębokość 12 metrów nie wywołało we mnie paniki, korytarz jest oświetlony i dość szeroki, nie towarzyszyły mi żadne omamy wzrokowe, chłód tylko, nie nazbyt dotkliwy,o grupie pewnie ze 30 osób nie wspominając.
Anegdoty krążą o przypominającym ser szwajcarski podłożu starego miasta. Pani pewna chcąc zapłacić za gazetę w kiosku trafiła ręką w próżnię, kioskarz się bowiem zapadł pod ziemię, w sekundę, dosłownie, wpadając w 9-metrową dziurę.
W skuteczny, jak dziś widać, plan ratowania miasta zaangażowało się w drugiej połowie XX wieku wielu ludzi, z profesorem Zbigniewem Strzeleckim na czele.
Trasę zwiedzać można wyłącznie z przewodnikiem, kosztuje to 10 złotych.
Sałatka w Lapidarium pod Ratuszem. Burger podobno też.
Jestem ostatnią osobą, która się nad zawartością swojego talerza "pochyla" i smaki analizuje ale wegetariańska sałatka z kozim serem i kwiatkami przypominającymi chabry autentycznie mnie zachwyciła. Rewelacyjna!
M. peany układał na cześć burgera, któremu ledwie podołał; w tej samej knajpce rzecz się działa.
A jeśli o jedzeniu mowa, "W Starej Piekarni" polecać będę, za to "Casa de Locos" już nie.
Co w Sandomierzu wielkiego wrażenia nie robi?
Widok z tarasu na szczycie Bramy Opatowskiej.
Bo niepotrzebnie porównuję go z widokiem na miasto z lotu ptaka.
Z czterech bram miejskich, jakie w XIV wieku wraz z murami obronnymi tu wzniesiono została ta jedna tylko.
Bulwar nad Wisłą.
Że się nad Bulwarem Piłsudskiego w Sandomierzu napracowano, nie wątpię, nie jest to jednak w moich oczach jakoś wyjątkowo atrakcyjne miejsce; spacerować wolałam po starym mieście, posiedzieć przy kawie tamże.
Czytam, że to ulubione mieszkańców Sandomierza a i turystów coraz bardziej miejsce spacerowe i się dziwię, bo spotkaliśmy tam ze dwie osoby może, reszta wolała rynkowy, pod Ratuszem, gwar. Czy udało się przywrócić bulwarowi jego przedwojenną atmosferę, kiedy to kwitło tu podobno życie towarzyskie i kulturalne? Zaprzeczyć nie mam prawa, potwierdzić nie mogę.
Pan w sklepie na Rynku.
...
Co wrażenie zrobić może, nie musi?
Wąwóz królowej Jadwigi.
W centrum miasta, długi na 500 metrów, wysokość ścian sięga 10 metrów; miejsce na spacer w upalny dzień idealne.
A propos wąwozów, które lubię, nie wiem dlaczego. W Nałęczowie, do którego może zajrzę przy okazji kolejnej na Lubelszczyźnie wizyty, a ściślej, w nałęczowskich wąwozach, kuszą apartamenty "W drzewach". Pomysł państwa Fraszka na swój biznes chyba wypalił, skoro nie tak łatwo nocleg w "domku na drzewie" zarezerwować. Fajny pomysł i fajne miejsce, gdy się ktoś miejskim zgiełkiem bardzo zmęczy.
 |
| regiodom.pl |
 |
| neleczow.net |
 |
| naleczow.net |
Zamek.
Po budowli wzniesionej w XIV wieku na jednym z siedmiu sandomierskich wzgórz zostało jedno jej skrzydło, gdy Szwedzi wysadzili zamek w powietrze. Do 1959 roku mieściło się tu więzienie, dziś Muzeum Okręgowe. Nie weszłam, przyznaję, ominęłam wąskim łukiem.
Nie czułam niedosytu miasto opuszczając ale o rozczarowaniu mowy nie ma , czy o powrocie? Dla sałatki z chabrami czemu nie!
No i dla wina, bo dziwnym trafem udało nam się ten wątek pominąć tym razem. Spacer po winnicy, degustacja trunku, grill jak ktoś lubi - kusząca alternatywa dla wizyty w mieście w nietrafionym momencie, w majowy weekend na przykład. A "Winnica Nad Jarem" w Złotej, gdzie w spokoju przy kieliszku wina można by wówczas posiedzieć, znajduje się 5 kilometrów zaledwie od Sandomierza. Uprawa winorośli w tym rejonie ma się coraz lepiej, dawne tradycje znów żywe, a oferta turystyczna wzbogaciła się o "szlak winny" ( mapka poniżej).
Może właśnie tego wina mi zabrakło, by dziś z entuzjazmem o Sandomierzu myśleć?...
 |
| Winnica nad Jarem i pani Sylwia Paciura, właścicielka; echodnia.eu |
 |
| vinisfera.pl |
 |
| teoriawina.blogspot.com |
